Opvoeding heeft alles te maken met bewustzijn. Opvoeden vanuit angst of vanuit vertrouwen betekent voor een kind een wereld van verschil. Niet alleen ‘kleurt’ het de jeugd van een kind, maar het bepaalt tevens vanuit welk basispatroon een kind gedurende zijn of haar leven primair zal reageren.

Dat basispatroon hanteren ze vervolgens tijdens hun schoolperiode, in hun werkzame leven en ook in hun sociale leven, in alle vormen van relaties dus. Opvoeding vanuit angst vindt zijn oorsprong in controle, terwijl opvoeding vanuit vertrouwen juist verantwoordelijkheid als onderliggende behoefte kent. Ken jij jouw patroon? Weet wat jij jouw kind(eren) mee wil geven en kies bewust!

Leren doet een individu het beste op basis van persoonlijke ervaringen. Dus ook een kind leert het meest effectief door eigen ervaringen die het op mag en kan doen vanuit de verantwoordelijkheid die ouders het kind (durven) geven. Of niet natuurlijk. Vanzelfsprekend verantwoordelijkheid die bij de leeftijd van het individu past, zodat ‘overbelasting’ voorkomen wordt.

Belonen en straffen is een patroon dat veelal doorgegeven wordt van generatie op generatie. Maar is dit nog van deze tijd, werkt het nou echt wel goed? Het benoemen van positieve dingen is toch veel prettiger en blijkt ook nog eens effectiever te werken dan het benoemen van wat niet goed is. Niet alleen op jeugdige leeftijd, maar ook volwassenen ontvangen liever positieve feedback van hun partner of werkgever. Juist datgene dat aandacht krijgt, groeit. Benader het dus liefst positief. Vanuit de houding van de giraf in plaats van de jakhals. Het boek “De giraf en de jakhals in ons” (Justine Mol) kan verhelderend werken voor alle ouders, opvoeders en begeleiders van kinderen. Opvoeding bepaalt uiteindelijk vanuit welke basispatronen volwassenen later met elkaar om zullen gaan.